SABES..

 

Sabes...

¡te extraño!


                                                                  te falto,

                                                                         me faltas,

                                 y juntos cubrimos las ausencias que están por venir.

                                 Y aquellas de antes

                                de aquellos viejos tiempos

                                se quedaron por el camino y perdidas en alguna cuneta

                                  y las de ahora

                                  están ahí
                 
                               vivas pero apunto de morir.

                                                            Y antes de despedirme de ti

                                                    te diré

                                       que el olvido es como una prisión sin rejas
.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

JULIO CORTÁZAR